Nathaniel Rateliff & The Night Sweats club: AB Brussel concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
Superfantastich….en alle superlatieven die we zouden kunnen gebruiken voor het concert van Nathaniel Rateliff & The Night Sweats in de AB op dinsdagavond. Slechte één klein probleem en dit was dat deze passage van Nathaniel Rateliff & The Night Sweats hier veel te kort was en voor alle aanwezigen die gisteren hebben genoten mocht het concert nog gewoon een rondje verder zijn gegaan. Vanaf de eerste video op ‘You Tube’ op verscheen van deze Nathaniel Rateliff & The Night Sweats waren alle echte muziekliefhebbers ervan overtuigd…dit was het waar we toch alweer enkele jaartjes op aan het wachten waren. De verademing en verheerlijking van pure soul zoals we die kennen van uit de era van Otis Redding en Wilson Picket. Alleen één opmerkelijk feit er stond maar een muzikant in de band met zwarte huidskleur en de rest waren ‘f*cking white guys die ons hier eens terug de tijd zouden in gaan brengen met hun sound. Heerlijk soul zoals er nog zelden of nooit wordt gemaakt. Nathaniel Rateliff was ervoor reeds gekend als een singer-songwriter maar moest in alle eerlijkheid wachten op de echte internaionale erkenning toen hij in 2010 in een voorprogramma van Mumford & Sons mocht aantreden. Alles zou vanaf dan wel eens anders gaan worden voor deze uit Missouri afkomstige zanger en gitarist die zelfs tot 2008 nog actief was als tuinman. We moesten allen nog even op onze honger blijven zitten want eerst kwam er nog een Reena Riot ons van haar kunnen overtuigen. Reena aka Naomi Sijmons is de dochter van Fons Sijmons die nog tijdens zijn aards bestaan lid was van The Scabs. Fons was ook een gewaardeerd songwriter en moest in 2013 de strijd opgeven tegen longkanker. Zijn dochter heeft het dus van geen vreemden en bracht het in 2012 zelfs al tot finaliste van Humo’s Rock Rally. Eentje van Ghent en dat hoor je onmiddellijk wanneer zij op een eerder bescheiden manier ‘hallo’ zegt tegen de aanwezigen. Een ‘youngster’ die niet onmiddellijk in een vakje is te plaatsen maar qua uitstraling en songkeuze leunt ze misschien wel het dichtste aan bij iemand als een Joni Mitchell. Vanavond mag ze hier solo een 7-tal nummers brengen om de aanwezigen te kunnen overtuigen. Zeker haar ballads zijn meer dan het beluisteren waard en op You Tube kan je van haar enkele aardige video’s vinden met band. Verrassend is wel wanneer ze hier volledig ‘a capella’ de menigte meekrijgt om al ‘handclapping’ en met bijzonder veel gevoeel voor de blues haar passage in de AB te beëindigen. En dan was er Nathaniel Rateliff. Samen met zijn Night Sweats kwam hij zonder al te veel bravoure het podium op en met niet al teveel poes pas werd er onmiddellijk aangezet met ‘I Need Never Get Old’ waardoor al onmiddellijk hier het vuur in de pan sloeg. Vanaf minuut ‘1’ kreeg hij iedereen hier aanwezig mee en als een sneltrein raasden Nathaniel Rateliff & The Night Sweats door hun optreden. Zijn doorbraak kwam er in Amerika bij de ‘Tonight Show’ van Jimmy Fallon en het leek er wel op of iedereen zat te wachten op S.O.B. want bij de eerste ‘mmm’ brak de hel hier los. Helaas was deze ‘Son Of a Bitch’ ook het laatste nummer van het concert maar wat volgde was toch ook mooi om meemaken. Toen de band backstage verdween bleef de ganse club maar neuriën en na heel wat ‘mmmmm’ en het bij behorende handgeklap kwamen Nathaniel Rateliffe & The Night Sweats één voor één en steeg de ambiance naar ongekende hoogten. Dan toch gedaan maar als toemaatje kregen we nog ‘The Shape I’m In’ van…jawel The Band! Prachtig toch. Wij zijn Nathaniel Rateliff, Joseph Pope III, Mark Shusterman, Patrick Meese, Luke Mossman, Wesley Watkins en Andy Wild bijzonder dankbaar dat we dit allemaal hebben kunnen beleven….Respect, prachtig concert maar veeeeeeeeeeeeel te kort! Voor diegene die het hebben gemist, of zeker en vast opnieuw willen beleven, afspraak op 27 februari 2016 in Het Depot te Leuven. setlist: I Need Never Get Old encore: |
|